انفساخ و فسخ قهری قرارداد

^{انفساخ یا فسخ قهری قرارداد} 

انفساخ به این معناست که بعد از وقوع قراردادی که به طور صحیح واقع شده به دلایل قراردادی یا قانونی و بدون دخالت اراده طرفین معامله عقد منحل شده و از بین می رود.

شرط فاسخ یا شرط ضمن عقد طرفین مبنی بر این که در صورتی که فلان واقعه ی خارجی رخ می دهد ماهیتاً نوعی انفساخ محسوب می شود. گذشته از این قانون گذار موارد و دلایلی برای انفساخ (انحلال غیر اداری) قرارداد ذکر نموده است مثل اینکه عقد وکالت به موجب فوت یا جنون یا سفاهت یکی از طرفین عقد خود به خود منحل شده و از بین می رود.

^{فرق انفساخ با فسخ}

در فسخ قرارداد ضرورتاً باید اراده و خواست یکی از طرفین قرارداد موجود باشد.

^{فرق انفساخ با ابطلال}

قراردادی که منسفخ می شود در زمان تشکیل به طور صحیح واقع شده و شرط صحت قرارداد را داشته است ولی بعد از آن به دلایلی که در بالا توضیح داده شد از بین می رود اما در فرض ابطال عقد از ابتدا تشکیل نشده و شرایط صحت را ندارد.

^{فرق انفساخ با اقاله}

در انفساخ انحلال بدون اداره ی طرفین اتفاق می افتد ولی در اقاله هر دو طرف قرارداد با هم اراده می کنند که عقد را منحل نمایند.