_{^{تقسیم خانه پدری بین ورثه}}

برای تقسیم مال مشاع یا به تعبیر شما ملک پدری دو راه وجود دارد :

_{^{1- تقاضای تقسیم مال مشاع}} 

که به موجب دادخواست به دادگاه عمومی انجام می شود، در این روش ابتدا باید برای قاضی ثابت شود که ملک غیر قابل افراز است.عدم قابلیت افراز از طریق استعلام از شهرداری یا اداره ثبت ممکن است و البته خود قاضی هم می تواند تشخیص دهد که یک آپارتمان یا ملک یا خانه قابلیت افراز بین چند نفر را ندارد پس تقسیم با فروش و دادن سهم هر وارث به او انجام می شود.

_{^{2- تقاضای دستور فروش ملک مشاع با استناد به قانون افراز املاک مشاع}} 

در این روش متقاضی اول باید به اداره ثبت مراجعه نموده و حکم عدم افراز بگیرد و پس از آن با مراجعه به دادگاه عمومی محل وقوع ملک تقاضای دستور فروش ملک مشاع بدهد.

_{^{نکات مهم تقسیم مال مشاع}}

نکته 1 - در عمل و در نتیجه بین این دو روش تقسیم مال مشاع و تقاضای دستور فروش تفاوتی وجود ندارد.

نکته 2 - انتخاب روش تقسیم خانه و ملک پدری، بستگی به نوع مال دارد که منقول است یا غیر منقول و اگر غیر منقول است زمین قابل تقسیم است یا آپارتمان غیر قابل تقسیم.

نکته 3 - دادگاه در جریان رسیدگی دستور صدور سند به نام ورثه را نمی دهد و احراز مالکیت با گواهی انحصار وراثت و مدارک مالکیت مورث انجام می شود .

نکته 4 - دستور فروش دعوای ترافعی نیست و نیاز به رسیدگی و تشکیل جلسه ندارد (هر چند که در عمل می بینیم که قضات تشکیل جلسه رسیدگی می دهند.)

نکته 5 - به نظر نگارنده دعوای تقسیم مالی بوده و مستلزم پرداخت هزینه دعاوی مالی است ولی تقاضای دستور فروش غیر مالی است.

نکته 6 - هر چند که دعوای دستور فروش دو مرحله دارد از نظر زمانی باید کوتاهتر باشد.

نکته7 - درخواست دستور فروش اگر در بین وراث فرد محجوری وجود داشته باشد یا ملک از جمله املاک ثبت شده نباشد در دادگاه انجام می شود نه اداره ثبت.