ساخت و سازهای غیرمجاز علت اصلی صدور رای تخریب از کمیسیون های ماده 99 و ماده 100 از قانون شهرداری و همچنین حکم تخریب از محاکم عمومی با شکایت اداره جهاد کشاورزی است. ساخت و سازهای غیرمجاز را میتوان به سه دسته تقسیم نمود: 1- اگر ساخت و ساز در محدوده شهرها واقع شود در حوزه شهرداری ها بوده و مرجع تشخیص و اتخاذ تصمیم درمورد آنها کمیسیون موضوع ماده 100 قانون شهرداری ها ست. 2- ساخت و ساز غیرمجاز اگر در محدوده روستاها و داخل در بافت انجام شود گزارش آن در حوزه صلاحیت بخشداری محل و مرجع رسیدگی و صدور رای در خصوص آن نیز کمیسیون موضوع ماده 99 قانون شهرداری ها ست. از رای کمیسیون ماده 99 میتوان در دیوان عدالت اداری شکایت و اعتراض نمود. 3- ساخت وسازهای غیرمجاز اگر خارج از بافت روستاها و محدوده شهرها انجام شود گزارش و نظارت بر آن در صلاحیت اداره جهاد کشاورزی محل بوده و تحت شرایطی میتواند خود راسا اقدام به تخریب نموده یا در خصوص تغییر کاربری غیر مجاز (تغییر بافت زراعی و باغی از طریق ساخت و ساز به ویلا و محل سکونت) اقدام به طرح دعوا در دادگاه کیفری محل جرم و به عبارت دیگر اعلام جرم نماید. در ادامه یک نمونه متن اعتراض از حکم تخریبی که کمیسیون ماده 99 نسبت به بنای ساخته شده در بافت روستا صادر نموده را خطاب به دیوان عدالت اداری جهت اطلاع مخاطبان گرامی ارائه مینماییم.
راه های اعتراض و شکایت به رأی دادگاه حقوقی

لایحه دفاعیه و پرونده تغییر کاربری غیر مجاز
متن اعتراض به حکم تخریب موضوع تبصره 2 بند 3 ماده 99
بسمه تعالی
ریاست محترم دیوان عدالت اداری
با سلام
احتراما اینجانب سهیل نسبت به رای شماره ……. مورخ 1401/06/01 صادره از کمیسیون تبصره 2 بند 3 ماده 99 قانون شهرداری ها که مستندا به گواهی ابلاغ، در تاریخ 1402/04/18 به اینجانب ابلاغ گردیده است، مراتب اعتراض به رای کمیسیون ماده 99 را در ظرف مهلت قانونی سه ماهه به عرض آن مقام محترم رسانده و با شرح ایرادات شکلی و ماهوی وارد بر رای صادره، به شرح توضیحات زیر، نقض رای مذکور و صدور تصمیم شایسته مستدعی است.
درخواست دستور موقت و جلوگیری فوری از تخریب
بدوا با عنایت به اینکه کمیسیون مذکور درصدد اجرای مفاد رأی مورد اعتراض است و اجرای رأی مخدوش مذکور سبب از بین رفتن تمام سرمایه و تنها ملک مسکونی اینجانب می گردد و در صورت صدور حکم به نفع اینجانب در دیوان عدالت اداری، جبران خسارات ناشی از اجرای رای تخریب غیرممکن می باشد، لذا مستنداً به مواد 34 و 35 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری ابتدا صدور دستور موقت مبنی بر توقف اجرای رأی مورد اعتراض مستدعی است.
شرح ماجرا و اعتراض به رای کمیسیون
پس از آن به منظور اعتراض به رای صادره و دفاع از خود ابتدا در مقام شرح ماجرا به عرض می رساند:
1- پدر اینجانب(مرحوم سبحانقلی …….) مالک شش دانگ یک قطعه زمین داخل در محدوده ی طرح هادی روستای لشسر بوده است که از پیش از سال 1389 تا کنون هیچ درخت یا زراعتی در آن وجود نداشته است.(پیوست یک)
2- درتاریخ 1394/04/27 و در زمان حیات پدر، ایشان چهار هزار متر از زمین خود را بین فرزندان خود تقسیم نمود که قطعه شماره سه سهم اینجانب گردید. (پیوست دو)
3- پس از فوت پدر، اینجانب و برادرم که هیچ ملک دیگری نداشتیم هر کدام اقدام به ساخت یک باب منزل مسکونی در زادگاه خود در همان زمین پدری و مجاور هم نمودیم.
4- تمامی پروسه ی ساخت تحت نظارت سازمان نظام کاردانی ساختمان استان مازندران و نظام فنی ساختمان روستایی و دو مهندس ناظر و طراح سازه با رعایت ضوابط فنی و ایمنی ساختمان و با بهترین مصالح انجام گردید. (پیوست سه)
5- پس از این که منزل اینجانب و برادرم به مراحل پایان کار رسید، با درخواست اینجانب مبنی بر صدور پروانه، کمیسیون تبصره 2 بند 3 ماده 99 در اقدامی بر خلاف مقررات شکلی رسیدگی و بدون هیچ گونه اخطار یا ابلاغی به اینجانب و بدون این که اینجانب را در جریان رسیدگی قرار دهد و یا دفاعیات مرا اخذ نماید، در خصوص ملک برادرم(آقای آرش …….) رای به جریمه صادر نمود (پیوست چهار) اما در خصوص ملک اینجانب که دقیقا مشابه ملک برادرم و در همان موقعیت و با همان نقشه و متریال ساخته شده بود، بدون هیچ گونه بررسی فنی و یا ارجاع به کارشناسی رای به تخریب صادر نمود. (پیوست پنج)
شرح جریان اعتراض به رای کمیسیون ماده 99
*این در حالی است که رای صادره به جهات زیر بر خلاف مقررات قانونی و بدون توجه به مستندات و ادله اینجانب صادر گردیده و در خور نقض می باشد. زیرا:
اولا: با وحدت ملاک از تبصره یک ماده 100 قانون شهرداری ها، صرفا در صورتی که ساخت و ساز بدون در نظر گرفتن شرایط ایمنی، فنی و بهداشتی باشد، کمیسیون ماده ۹۹ مجاز به صدور رای تخریب ملک ساخته شده می باشد. در حالی که کمیسیون مذکور در خصوص ملک اینجانب بدون ارجاع امر به کارشناس مربوطه و هیچ گونه بررسی در خصوص رعایت یا عدم رعایت شرایط ایمنی، فنی و بهداشتی، اقدام به صدور رای تخریب نموده است. با توجه به این که صدور رای به تخریب و قلع و قمع بنا، شدیدترین مجازات مقرر در قانون شهرداری ها می باشد، صدور رای به شدیدترین مجازات بدون انجام هیچ تحقیقی در خصوص نحوه ی ساخت و ساز و بررسی رعایت ضوابط بهداشت عمومی و بهسازی و حفاظت محیط زیست، بر خلاف قانون می باشد.
دوم اینکه: با توجه به این که ملک اینجانب و برادرم(آقای آرش …….) دقیقا در یک زمین، با یک نقشه ی ساخت، زیر نظر نظام مهندسی و یک مهندس ناظر واحد ساخته شده است، صدور رای جریمه برای ایشان و رای تخریب برای اینجانب بیانگر عدم بررسی موضوع و صدور آرای بدون کارشناسی و بدون دقت در مورد رسیدگی است که منجر به تضییع حق اینجانب گردیده است. چگونه است که دقیقا کمسیون ماده 99 در یک روز در خصوص دو ملک دقیقا مشابه و در یک زمین، به یک علت واحد(نداشتن پروانه ساختمانی) نسبت به یکی رای به جریمه و نسبت به ملک اینجانب رای به تخریب صادر گردد؟!
سوم اینکه: با توجه به این که تنها تفاوت رسیدگی در کمسیون ماده 100 و کمسیون ماده 99 این است که ساخت و ساز در محدوده شهری یا خارج از محدوده و حریم شهری است و مقررات رسیدگی در کمیسیون های بدوی مشابه با یکدیگر می باشد، با عنایت به تصریح تبصره یک ماده 100 قانون شهرداری،کمیسیون ماده 99 بایستی طی اخطاریه ای به ذی نفع اعلام می نمود که ظرف 10 روز توضیحات خود را عیناً ارسال دارد و پس از انقضاء مدت مذکور، ظرف یک ماه اقدام به صدور رای می نمود. در حالی که هیچ اخطاریه ای به اینجانب ابلاغ نشده است و مهلت های آمره مذکور در این تبصره رعایت نشده است. فلذا رای صادره بدون رعایت مقررات شکلی راجع به رسیدگی در کمیسیون مذکور صادر گردیده و از این جهت نیز در خور نقض می باشد.
چهارم اینکه: در صدور رای مذکور مقررات قانونی از جمله اصل 166 قانون اساسی ( مستدل و مستند بودن رای) رعایت نشده است. اصلی که به موجب ماده 4 سند امنیت قضایی سال 1399 برای تمام مراجع قضایی، اداری و شبه قضایی لازم الاجرا می باشد. در حالی که کمیسیون مذکور بدون هیچ مستند و استدلالی و بدون انجام تحقیقات دقیق و کارشناسی، صرفا به جهت عدم اخذ پروانه ساختمانی، رای به قلع کل بنا داده است. علت صدور چنین رایی از جانب کمیسیون نیز، تلاش کمیسیون جهت بالابردن آمار صدور رای می باشد. در حالی که هیچ یک از موارد زیر از سوی کمیسیون بررسی نشده تا بتواند به استناد آن و با این استدلال که اینجانب آئین نامه احداث بنا یا اصول فنی و بهداشتی را رعایت ننموده ام رای صادر کند و بدون هیچ استدلالی جهت ضرورت تخریب اقدام به صدور رای نموده است. فلذا رای مورد شکایت دارای اشکال و ایراد ماهیتی موثر می باشد.
پنجم اینکه: مستندا به تصاویر هوایی و ماهواره ای، هیچ گاه در زمین اینجانب درختکاری یا کشت و زرعی صورت نگرفته است و ضوابط و مقررات سازمان حفاظت محیط زیست ، حریم قانونی و ضوابط بهداشت عمومی و بهسازی و حفاظت محیط زیست موضوع ماده 4 آیین نامه استفاده از اراضی، احداث بنا و تأسیسات در خارج از حریم شهرها و محدوده روستاها مصوب 1391/02/01 همگی رعایت گردیده است، بنابراین صدور رای تخریب از سوی کمیسیون برای ملک اینجانب به رغم رعایت آیین نامه مذکور در ملکی که ساخته ام، بر خلاف مقررات قانونی می باشد.
ششم اینکه: صرفنظر از تمام ایرادات شکلی و ماهوی وارد بر رای صادره از کمیسیون مذکور، صدور رای به قلع و قمع و تخریب خانه ی اینجانب که تنها ملک من می باشد، بسیار سخت گیرانه می باشد. به خصوص در شرایط و وضعیت بد معیشتی و اقتصادی که برای ساخت این ملک تمامی سرمایه ی زندگی خود را صرف نموده ام تا سرپناهی برای خود و خانواده ام بسازم، این رای به دور از عدالت و انصاف خواهد بود.
نظر به مراتب فوق و با توجه به اینکه کمیسیون در صدور رای باید ابتدا نسبت به احراز تخلف با استناد به اسناد ، مدارک ، نظریه کارشناسی معاینه محل و اظهارات مالک اقدام به صدور رای نماید که در مانحن فیه چنین ننموده است و همچنین با عنایت به این که نه تنهاهیچ اخطاری از سوی دهداری یا بخشداری و حتی کمیسیون به اینجانب ابلاغ نگردیده است بلکه کمیسیون مذکور فرصت دفاع را نیز از اینجانب سلب نموده، و اقدام به صدور رای بدون هیچ تحقیق و مستندی نموده است ، فلذا رای صادره مخدوش و در خور نقض می باشد. با توجه به توضیحات ارائه شده نقض رای صادره و صدور تصمیم شایسته از محضر آن مقام محترم مورد تقاضا می باشد.
با تشکر و تجدید احترام
ارتباط و تماس با وکیل متخصص دعاوی حقوقی- 88019243