02188019244 - 02188019243

تعداد بازدید: 19
فهرست مطالب

گاهی در دنیای معاملات ملکی، خریدار با پرداخت تمام مبلغ مورد توافق و انجام تمامی تعهدات خود، باز هم با فروشنده‌ای روبه‌رو می‌شود که از تنظیم سند رسمی سر باز می‌زند. در چنین وضعیتی، دعوای الزام به تنظیم سند رسمی تنها ابزار قانونی برای احقاق حق خریدار است.

اما این دعوا تنها یک مسیر ساده شکایت نیست؛ بلکه مجموعه‌ای از قوانین مدنی، ثبت اسناد، آیین دادرسی مدنی و اصول قراردادنویسی در آن دخیل است. آشنایی با مواد قانونی مرتبط، مانند مواد قانون مدنی درباره قراردادها و بیع، و نیز مقررات قانون ثبت درخصوص انتقال مالکیت، برای موفقیت در این شکایت حیاتی است.

در این مقاله، به بررسی مهم‌ترین قوانین و مقررات مؤثر بر دعوای الزام به تنظیم سند رسمی می‌پردازیم و کاربرد هر ماده را در فرایند حقوقی این دعوا توضیح می‌دهیم البته برای اجتناب از اطاله ی مطلب ،متن کامل مواد را در بدنه مقاله ذکر نمی کنیم و فقط با تکیه بر تحلیل و کاربرد عملی مواد مرتبط ،موضوع الزام به تنظیم سند رسمی را مورد بررسی و مطالعه قرار می دهیم .

قوانین گرفتن سند-دادگران حامی

بخش اول: مقررات حاکم بر قراردادها و مبنای الزام به تنظیم سند

ماده ۱۰ قانون مدنی

اصل آزادی قراردادها را بیان می‌کند؛ یعنی اشخاص می‌توانند هر قراردادی را که مخالف قانون، نظم عمومی یا اخلاق حسنه نباشد منعقد کنند.

کاربرد در الزام به تنظیم سند: خریدار و فروشنده با انعقاد قولنامه (که نوعی قرارداد خصوصی است) ملزم به انجام تعهدات خود می‌شوند. اگر فروشنده از تنظیم سند رسمی خودداری کند، خریدار می‌تواند با استناد به ماده ۱۰ الزام او را بخواهد.

مواد ۲۱۹ تا۲۲۲ قانون مدنی – لزوم وفای به عهد

این مواد اصولی مانند لزوم پایبندی به قرارداد، اجرای تعهدات و امکان اجبار متعهد به انجام تعهد را بیان می‌کنند.

کاربرد: در دعوای الزام به تنظیم سند، این مواد مبنای قانونی اجبار فروشنده به انجام تعهد قراردادی (انتقال رسمی ملک) هستند.

ماده ۲۲۳ قانون مدنی:

بیان می‌کند که هر معامله‌ای که واقع شود صحیح است مگر اینکه بطلان آن ثابت شود.

کاربرد: دادگاه اصل را بر صحت قرارداد عادی (قولنامه) می‌گذارد و تا زمانی که دلیل بر بطلان ارائه نشود، فروشنده را ملزم به تنظیم سند می‌کند.

بخش دوم: مقررات عقد بیع و انتقال مالکیت

مواد ۳۳۸ تا ۴۶۳ قانون مدنی

این فصل به عقد بیع و شرایط صحت آن اختصاص دارد.

کاربرد: در الزام به تنظیم سند، دعوا بر پایه عقد بیع است. وجود ایجاب و قبول، ثمن و مثمن، و رضایت طرفین، ارکان اصلی است که دادگاه برای احراز اعتبار قولنامه بررسی می‌کند.

ماده ۳۶۲ قانون مدنی

بیانگر آثار عقد بیع است، از جمله انتقال مالکیت مبیع به مشتری پس از انعقاد عقد.

کاربرد: هرچند مالکیت در اسناد عادی به رسمیت شناخته نمی‌شود، اما همین ماده مبنایی است برای اثبات وجود رابطه بیع و الزام فروشنده به انتقال رسمی ملک.

بخش سوم: مقررات ثبت املاک و اموال غیر منقول

ماده ۲۲ قانون ثبت

مالک رسمی کسی است که ملک به نام او در دفتر املاک ثبت شده باشد.

کاربرد: این ماده مهم‌ترین چالش خریدار در دعاوی الزام به تنظیم سند است، زیرا خریدار با سند عادی مالک شناخته نمی‌شود و باید از طریق دادگاه الزام فروشنده را به انتقال رسمی بخواهد.

ماده ۴۶ قانون ثبت

بر لزوم ثبت برخی اسناد از جمله معاملات راجع به عین یا منافع اموال غیرمنقول تأکید دارد.

کاربرد: بر اساس این ماده، انتقال مالکیت املاک بدون تنظیم سند رسمی در دفترخانه فاقد اعتبار ثبتی است، بنابراین دعوای الزام به تنظیم سند بر همین اساس مطرح می‌شود.

ماده ۴۷ قانون ثبت

الزام به ثبت اسناد مربوط به معاملات املاک در مناطقی که ثبت اجباری شده است را مقرر می‌کند.

کاربرد: اگر معامله‌ای در منطقه ثبت اجباری انجام شود و سند رسمی تنظیم نگردد، خریدار می‌تواند فروشنده را الزام به تنظیم سند نماید.

ماده ۴۸ قانون ثبت

اسناد عادی مربوط به معاملات املاک ثبت‌شده را در برابر اشخاص ثالث غیرقابل استناد می‌داند.

کاربرد: این ماده یکی از دلایل اصلی ضرورت طرح دعوای الزام به تنظیم سند است؛ زیرا تا زمانی که سند رسمی نباشد، خریدار در برابر اشخاص ثالث حقی ندارد.

بخش چهارم: آیین دادرسی و نحوه طرح دعوای الزام به سند

مواد ۴۸ تا ۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی

در خصوص نحوه طرح دادخواست و مدارک لازم است.

کاربرد: خریدار باید دادخواست الزام به تنظیم سند را به همراه قولنامه و رسید پرداخت‌ها به دادگاه عمومی محل وقوع ملک تقدیم کند.

ماده ۱۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی

دادگاه بر اساس دلایل و مستندات طرفین رأی صادر می‌کند.
کاربرد: قاضی با بررسی اسناد عادی، رفتار طرفین و شهادت شهود، به احراز وجود تعهد و صدور حکم الزام می‌پردازد.

بخش پنجم: مواد مکمل، کاربردی و مرتبط با شکایت برای سند

ماده ۱۲۵۷ قانون مدنی: بار اثبات دعوا بر عهده مدعی است؛ یعنی خریدار باید وجود معامله و پرداخت ثمن را ثابت کند.
ماده ۲۲۰ قانون مدنی: متعاملین نه‌تنها به مفاد قرارداد، بلکه به لوازم عرفی و قانونی آن نیز ملزم هستند.
ماده ۲۲۱ قانون مدنی: در صورت تخلف از انجام تعهد، متعهدله می‌تواند اجبار یا جبران خسارت را بخواهد.
ماده ۲۳۷ قانون مدنی: اگر انجام تعهد ممکن باشد، دادگاه می‌تواند متعهد را اجبار به انجام آن کند.
ماده ۴۲۲ قانون مدنی: در صورت وجود عیب در مبیع، خریدار حق فسخ دارد؛ این ماده در دعاوی الزام به سند نیز برای دفاع استفاده می‌شود.
ماده ۴۵۴ قانون مدنی: انتقال سند رسمی نوعی ایجاب نهایی عقد است که با ثبت در دفاتر اسناد رسمی تحقق می‌یابد.

قوانین طرح دعوای الزام به تنظیم سند-دادگران حامی

جمع‌بندی و نتیجه گیری مهم: دعوای الزام به تنظیم سند رسمی، یکی از پرکاربردترین دعاوی ملکی است که ریشه در تعهدات ناشی از قراردادهای عادی دارد. آگاهی از قوانین مدنی و ثبت و تسلط بر مواد کلیدی این حوزه، شرط اصلی موفقیت در چنین پرونده‌هایی است.

خدمات دفتر حقوقی دادگران در زمینه شکایت الزام به سند

دفتر وکالت دادگران با تخصص در امور ملکی و قراردادها، خدمات حرفه‌ای زیر را ارائه می‌دهد:

  • مشاوره تخصصی و حرفه‌ای در زمینه الزام به تنظیم سند رسمی
  • پیگیری پرونده‌های حقوقی الزام به سند و حضور در دادگاه
  • پشتیبانی حقوقی و اعطای مشاوره مستمر به موکلین و‌مراجعین بدون اعلام وکالت (توضیح اینکه گاهی مراجعین تمایل و‌توانایی انتخاب وکیل را ندارند در این صورت می توانند به طور مستمر از خدمات مشاوره دفتر دادگران استفاده و با وکیل انتخابی از این دفتر در ارتباط باشند و راهنمایی لازم را دریافت و دعوای خود را شخصا پیگیری و مدیریت کنند .
  • بررسی و تحلیل مدارک و قراردادهای مرتبط با معامله.
  • تنظیم متون ،قراردادها درخواست ،دادخواست، شکوائیه و لوایح مرتبط با شکایت الزام به سند.
  • قبول وکالت و قبولی پرونده بدون نیاز به حضور و دخالت موکل .
  • پیگیری پرونده‌های قضایی از ثبت شکایت تا اجرای حکم
امتیاز شما
دیدگاه و کامنت خود را بنویسید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *